ARTICULATIE

Bij articulatiemoeilijkheden maken we een onderscheid tussen fonetische en fonologische problemen. Bij een fonetisch articulatieprobleem zien we dat bepaalde spraakklanken (nog) niet correct uitgesproken worden. Vaak gaat dit om volgende klanken: [s], [l], [r], en [sch]. Bij fonologische articulatieproblemen kunnen de kinderen meestal de spraakklanken wel correct uitspreken. Ze hebben moeite met het gebruik van bepaalde klanken in woorden. De omgeving kan het kind hierdoor moeilijk verstaan. Enkele voorbeelden zijn: [spin] wordt [pin], [paraplu] wordt [papu], [koek] wordt [toet]. Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Deze articulatieproblemen zijn heel kind- en leeftijdsgebonden. Specifiek onderzoek is bij hierbij aangewezen.

  Onverstaanbare kinderen snel en efficiënt beter verstaanbaar maken a.d.h.v. de fonologische methode Hodson en Paden en andere (SIG, 2016)

  Cyclische aanpak van Hodson en Paden: Onderzoek en behandeling (Thomas More, 2018)

• Articulatie – uitspraak – Logopedie Arendonk
• Tijdens articulatietherapie oefenen we op de uitspraak van bepaalde spraakklanken en/of proberen we de spraakverstaanbaarheid te verbeteren.